chaber austriacki (ch. frygijski)

 

Nazwa polska: chaber austriacki (ch. frygijski)

Nazwa łacińska: Centaurea phrygia L. syn. Centaurea austriaca Willd.

Rodzina: Astrowate – Asteraceae

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: DD

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Bylina o łodydze górą rozgałęzionej, dorastającej do 80 cm wysokości. Liście ciemnozielone, podłużnie eliptyczne, szorstko owłosione. Liście różyczkowe i dolne w nasadzie zwężone w krótki ogonek, górne siedzące. Kwiaty jasnopurpurowe lub różowe, niekiedy białe zebrane w koszyczki. Koszyczki pojedynczo na szczytach łodyg, łodygi pod koszyczkami zgrubiałe. Okrywy koszyczka kulistawe, zakryte przez brunatne lub czarne przyczepki (wyrostki okryw koszyczka). Przyczepki średnich okryw bardzo charakterystyczne: trójkątnie lancetowate, wydłużone w szydlasty, frędzelkowaty, odgięty koniec, frędzle do 2-3 mm długie. Owocki szarobrunatne, krótko owłosione.

Siedlisko

Chaber austriacki rośnie na łąkach, widnych polanach leśnych, brzegach lasów i przydrożach.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek środkowoeuropejski.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

Chaber austriacki występuje głownie na południu Polski i na Pomorzu, w centralnej części kraju na rozproszonych stanowiskach. Na Lubelszczyźnie podawany z kilku stanowisk: okolic Międzyrzecza, Solca nad Wisłą, Dębówki koło Lublina, Białki koło Parczewa, Piotrówka koło Bychawy, Tomaszowa Lubelskiego i Żurawnicy koło Zwierzyńca. Obecnie nie potwierdzony na żadnym ze stanowisk, nie znane są również nowe stanowiska.

 

Liczebność populacji

Brak dokładnych danych zasobności populacji.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Zagrożeniem dla chabra austriackiego jest przede wszystkim zanikanie jego siedlisk, zmiana sposobu użytkowania łąk, właściwie brak użytkowania kośnego lub pasterskiego oraz stosowanie herbicydów.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Dane publikowane:

Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ