Nazwa polska: kłokoczka południowa
Nazwa łacińska: Staphylea pinnata L.
Rodzina: Staphyleaceae – kłokoczkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia Bylina kłączowa wysokości 30-60 cm. Łodyga widlasto rozgałęziona u góry z dużymi jajowatymi liśćmi długości do 18 cm. Kwiaty dzwonkowate, wyrastające pojedynczo w kątach liści. Korona z zewnątrz czerwonobrunatna, wewnątrz żółtozielonawa. Kwitnienie w kwietniu i maju (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
Siedlisko Na Lubelszczyźnie gatunek obserwowany na ternie opuszczonej wsi.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek górski, spotykany we wschodnich Alpach, Karpatach, górach Półwyspu Bałkańskiego i na Kaukazie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek spotykany w pasie od Pogórza Sudeckiego po Pogórze Przemyskie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). W województwie lubelskim znaleziony w siedlisku antropogenicznym na stanowisku nieopodal Hrebennego.
Liczebność populacji Populacja liczy kilkaset osobników kłokoczki.
Zagrożenia i wskazania ochronne Stanowisko położone jest na ruinach wsi. Aktualnie nie jest zagrożone. |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Piotr Hałucha
Łukasz Piechnik
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.