Nazwa polska: kłokoczka południowa
Nazwa łacińska: Staphylea pinnata L.
Rodzina: Staphyleaceae – kłokoczkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Krzew dorastający do 4 m wysokości, o wzniesionych gałązkach. Liście naprzeciwległe, pierzastozłożone z 3-7 jajowatych, na szczycie zaostrzonych, brzegiem drobno piłkowanych listków. Kwiaty w zwisłych groniastych kwiatostanach. Działki kielicha i płatki korony białe lub różowe. Owoce dekoracyjne rozdęte 2-3 komorowe torebki długości do 3 cm. |
|
Siedlisko Kłokoczka rośnie na skalistych stokach, w zaroślach i lasach z rządu Fagetalia sylvaticae, najczęściej w świetlistych dąbrowach Quercetalia pubescenti-petraeae. Na Lubelszczyźnie gatunek obserwowany na ternie opuszczonej wsi.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek środkowoeuropejski, górski, spotykany we wschodnich Alpach, Karpatach, górach Półwyspu Bałkańskiego i na Kaukazie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek spotykany w pasie od Pogórza Sudeckiego po Pogórze Przemyskie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). W województwie lubelskim znaleziony w siedlisku antropogenicznym nieopodal Hrebennego.
Liczebność populacji Populacja liczy kilkaset osobników kłokoczki.
Zagrożenia i wskazania ochronne Stanowisko położone jest na ruinach wsi. Aktualnie nie jest zagrożone. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Piotr Hałucha
Łukasz Piechnik
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
