Nazwa polska: róża francuska
Nazwa łacińska: Rosa gallica L.
Rodzina: Różowate Rosaceae
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia Niewielki krzew, 30-100 cm wysoki, z długimi rozłogami. Pędy cienkie, wyprostowane, wraz z liśćmi pokryte igiełkowatymi i szczecinkowatymi kolcami, czasem z gruczołkami na szczycie. Liście niekiedy zimozielone, 5-7 listkowe. Listki duże, eliptyczne, skórzaste, z wierzchu ciemnozielone, połyskujące, spodem jaśniejsze, szarawe, z wyraźną siateczką nerwów. Kwiaty pojedynczo lub po kilka, duże, do 8 cm średnicy. Płatki różowe lub białoróżowe. Szyjki słupków owłosione, tworzące bukiecik. Szypułki kwiatowe długie ogruczolone, niekiedy z kolcami. Owoce jajowate, przeważnie u nasady szczeciniasto gruczołowate, ciemnoczerwone. Kwitnie w czerwcu i lipcu. |
Siedlisko Róża galicyjska występuje w miejscach ciepłych i słonecznych na podłożu wapiennym. Rośnie w murawach, widnych zaroślach, skrajach lasów, na miedzach, a nawet odłogach i przydrożach. Związana jest przede wszystkim z murawami kserotermicznymi z klasy Festuco-Brometea, a także z ciepłymi zaroślami z rzędu Prunetalia i Quercetalia-pubescentis. Rozmieszczenie geograficzne Występuje w środkowej, południowej i południowo-wschodniej Europie oraz w obszarze Morza Czarnego od Krymu po północną Turcję. W Polsce osiąga północną granicę swego zasięgu (Zieliński 2014). Należy do (południowo) eropejsko umiarkowanego-północno śródziemnomorskiego elementu geograficznego (Zając, Zając 2009). Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Występuje głównie na południu Polski, na Śląsku, Wyżynach Małopolskiej, Lubelskiej i Wołyńskiej oraz w Kotlinie Sandomierskiej. Na Lubelszczyźnie róża francuska podawana była z 27 stanowisk z okolic Chełma, Zamościa, Tomaszowa Lubelskiego, Puław i Lublina (Browicz 1962, Zając, Zając 2001). Obecność tego gatunku potwierdzono na zaledwie dwóch z podawanych wcześniej stanowisk w Guzówce i w Wychodach. Ponadto odnaleziono 5 nowych miejsc występowania Rosa gallica. Obecnie gatunek ten na Lubelszczyźnie występuje na 7 stanowiskach: w Guzówce k. Wysokiego, w Wychodach (przedłużenie skarp znanych jako Kąty II oraz na odłogu i miedzach), w Niedzieliskach, w Rudzie Wołoskiej, Justynówce i na Machnowskiej Górze oraz w Wolicy Uchańskiej (Chmielewski P., Cwener A 2018 – inf. ustna) Liczebność populacji Najliczniejsza jest populacja w Wolicy Uchańskiej, zajmuje ok. 1 ara, i jej liczebność można szacować na 1000 pędów, podobnej wielkości jest populacja w Wychodach, mniejsze bo kilkumetrowe powierzchnie i mniej liczne są populacje na Machnowskiej Górze i w Justynówce, w Niedzieliskach, Guzówce i w Rudzie Wołoskiej obserwowano po kilkanaście pędów róży galicyjskiej. Zagrożenia i wskazania ochronne Róża francuska jest gatunkiem światłolubnym ustępuje w warunkach zbyt dużego zacienienia. Głównym zagrożeniem dla tego gatunku jest sukcesja naturalna powodująca nadmierną bujność muraw i wkraczanie w nie drzew i krzewów. Kolejnym zagrożeniem jest niszczenie jej siedlisk: zaorywanie nieużytków, miedz oraz stosowanie herbicydów. W celu zachowania gatunku należy monitorować jego stanowiska i w razie konieczności podejmować zabiegi ochrony czynnej hamujące sukcesję naturalną. |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Piotr Chmielewski, Anna Cwener
Dane publikowane:
Browicz K., 1962. Rosa gallica L. na Lubelszczyźnie. Rocznik Dendrologiczny16:89-99.
Zieliński J. 2014. Rosa gallica L. Róża francuska. w: Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków, s. 260-261.
Zając A., Zając. M. (eds.). 2001. Distribution Atlas of vascular plants in Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ.