Nazwa polska: rosiczka pośrednia
Nazwa łacińska: Drosera intermedia
Rodzina: Droseraceae Salisb.- rosiczkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Bylina. Pod powierzchnią występuje przyrastający co roku korzeń. Najwyżej wyrasta pęd kwiatowy, osiągający wysokość 15 cm. Jest tylko niewiele wyższy od wyrastających skośnie liści, jest wygięty łukowato w nasadzie. Liście w różyczce o blaszce jajowatej lub w kształcie wąskiej łopatki, która zbiega klinowato w ogonek liściowy. Strzępiaste przylistki zrastają się z ogonkiem tylko w samej nasadzie liści. Blaszki liści mają 5–10 mm długości i 1,5-5 mm szerokości. Na liściach bardzo duże włoski z gruczołami na trzonkach. Kwiaty zebrane na szczycie pędu w gronopodobny kwiatostan. 6 wolnych płatków korony barwy białej. Owoc to jajowata torebka zawierająca liczne i bardzo drobne gęsto brodawkowane nasiona o jajowatym kształcie. Roślina wiatrosiewna, kwitnie od lipca do sierpnia. Rosiczka jest roślina owadożerną. |
Siedlisko
Rośnie na torfowiskach, zwykle przy zamulonych kałużach, na miejscach bardziej piaszczystych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Europie, Ameryce Północnej, Środkowej oraz w północnej części Ameryki Południowej
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
W Polsce występuje głównie na niżu. Roślina bardzo rzadka, występuje tylko na rozproszonych stanowiskach. Na Lubelszczyźnie jej największe skupiska są na Polesiu, Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim oraz w Puszczy Solskiej i Lasach Janowskich.
Liczebność populacji
Zagrożenia i wskazania ochronne
Głównym źródłem zagrożenia jest osuszanie torfowisk i eutrofizacja związana z wzbogacaniem podłoża w składniki mineralne spływające z pól uprawnych.
Źródła informacji
Kaźmierczakowa R., Bloch-Orłowska J., Celka Z., Cwener A., Dajdok Z., Michalska-Hejduk D., Pawlikowski P., Szczęśniak E., Ziarnek K. 2016. Polska czerwona lista paprotników i roślin kwiatowych. Polish red list of pteridophytes and flowering plants. Ss. 44. Instytut Ochrony Przyrody Polskiej Akademii Nauk, Kraków.
Władysław Matuszkiewicz: Przewodnik do oznaczania zbiorowisk roślinnych Polski. Warszawa: Wyd. Naukowe PWN, 2006.
