Nazwa polska: szałwia lepka
Nazwa łacińska: Salvia glutinosa L.
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Ochrona prawna: nie
Morfologia i biologia Wieloletnia roślina zielna, osiągająca wysokość 40-80 cm. Posiada wzniesioną, czworokątną, rozgałęzioną łodygę, w dole najczęściej nagą, w górnej części lepką i gruczołowato owłosioną. Liście nakrzyżległe trójkątnie jajowate, zaostrzone, w nasadzie sercowato oszczepowate, brzegiem nieregularnie ząbkowane, puszysto owłosione. Dolne liście duże długości 8-16 cm i ogonkach 6-12 cm. Ku górze malejące, aż do siedzących. Kwiaty zebrane po kilka w liczne oddalone od siebie nibyokółki tworzą luźny kwiatostan. Kielich dwuwargowy, lepko owłosiony. Korona żółta z czerwonawą dolną wargą. Owocem jest rozłupnia, rozpadająca się na cztery rozłupki. Kwitnie lipiec – wrzesień.
|
Siedlisko Rośnie w półcieniu na glebach świeżych i wilgotnych o obojętnym i zasadowym odczynie. Występuje w żyznych lasach liściastych.
Rozmieszczenie geograficzne Występuje w Europie i na Kaukazie zawleczona do Ameryki Północnej (gatunek inwazyjny w USA).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Gatunek występuje głównie w Karpatach po regiel dolny oraz na Roztoczu, sporadycznie spotykana w Sudetach i na Dolnym Śląsku.
Liczebność populacji Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.
Zagrożenia i wskazania ochronne Szałwia lepka jest górskim gatunkiem, występującym na Lubelszczyźnie na granicy zasięgu. Zagrożeniem dla jej populacji jest brak optymalnych warunków środowiskowych. |
Źródła informacji
Dane publikowane:
Leokadia Witkowska-Żuk. 2008, 2012, Atlas roślinności lasów. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.