Nazwa polska: zanokcica zielona
Nazwa łacińska: Asplenium viride Huds.
Rodzina: Aspleniceae – zanokcicowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Ochrona prawna: nie
 |
Morfologia i biologia Wieloletnia paproć o kruchym, rozgałęzionym, płożącym się kłączu z licznymi korzeniami. Liście podłużnie jajowate, pojedynczo pierzaste, wyrastające w kępkach. Blaszki podłużnie lancetowate, prawie równowąskie. Listki ułożone naprzemianlegle na krótkich ogonkach, cienkie, jasnozielone, gładkie i nagie. Kupki po 2-3 (4) na listku, z zawijką, całobrzegą lub płytko ząbkowaną. Liście zazwyczaj zamierają na zimę. Zarodniki dojrzewają od czerwca do września. |
|
Siedlisko Rośnie w miejscach wilgotnych i ocienionych, w szczelinach skał głównie wapiennych, rzadziej na granicie i piaskowcu.
Rozmieszczenie geograficzne Występuje w Europie, Azji południowej i wschodniej oraz w Ameryce Północnej.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Roślina częsta w górach, znana także z Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżyny Lubelskiej.
Liczebność populacji Przepraszamy trwa aktualizacja informacji.
Zagrożenia i wskazania ochronne Przepraszamy trwa aktualizacja informacji. |
 |
Źródła informacji:
Dane publikowane:
Leokadia Witkowska-Żuk. 2008, 2012, Atlas roślinności lasów. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
Hanna Wójciak. 2003,Porosty, mszaki, paprotniki. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.
