Nazwa polska: wierzba borówkolistna
Nazwa łacińska: Salix myrtilloides L.
Rodzina: Salicaceae – wierzbowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia
Niewielka krzewinka, bądź krzew dorastający do 50 cm wysokości, z pełzającymi i zakorzeniającymi się pędami (nie tworzy kęp). Liście na młodych gałązkach owalne, na starszych zaostrzone na wierzchołku. Kwiaty zebrane w kotki, żeńskie ze słupkami o czerwonych znamionach, męskie z przysadkami o czerwonych wierzchołkach.
Rys. Marta Sapko
|
Siedlisko Wierzba borówkolistna rośnie na torfowiskach przejściowych i niskich o odczynie kwaśnym, w zaroślach łozowych i w wilgotnych borach.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek cyrkumborealny, występujący w Eurazji od Skandynawii i Europy Środkowej przez Syberię po Japonię oraz w Ameryce Północnej.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce występuje na pojezierzach Południowopomorskim, Chełmińsko-Dobrzyńskim i Mazurskim oraz na Polesiu i Roztoczu. Na Lubelszczyźnie podawana głównie z Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego, z okolic Chełma, z Roztocza i Równiny Biłgorajskiej. Obecnie potwierdzona w Poleskim Parku Narodowym.
Liczebność populacji Populacje są niewielkie, liczą od kilku do kilkudziesięciu pędów.
Zagrożenia i wskazania ochronne Głównym zagrożeniem dla wierzby borówkolistnej są zmiany stosunków wodnych, zwłaszcza osuszanie torfowisk przyczyniające się do zwiększenia tempa sukcesji. W celu zachowania gatunku konieczne jest utrzymanie właściwych stosunków wodnych. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Kruszelnicki J., Gostyńska-Jakuszewska M. 2014. Salix myrtilloides L. Wierzba borówkolistna. w: Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków, s. 81-83.
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ
