Nazwa polska: mieczyk dachówkowaty
Nazwa łacińska: Gladiolus imbricatus L.
Rodzina: Iridaceae – kosaćcowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Bylina wysokości do 80-100 cm z podwójną bulwą. Łodyga pojedyncza, zaopatrzona w 2-4 pochwiaste liście, szablaste w kształcie. Długość liści dochodzi do 25 cm, szerokość do 2 cm. Kwiatostan jednostronny, groniasty. Kwiaty ciemnoróżowe do purpurowych, duże, pojawiające się w lipcu. Owocem jest torebka wypełniona oskrzydlonymi nasionami (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
|
Siedlisko W województwie lubelskim gatunek spotykany na łąkach świeżych i wilgotnych, często na obrzeżach wilgotnych zarośli i lasów.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek spotykany od środkowej Europy po Ural (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek rozpowszechniony na terenie całego kraju. W województwie lubelskim stanowiska mieczyka dachówkowatego spotykane są na niemal całym obszarze województwa, jednak jest to gatunek coraz rzadszy i zanikający. Niektóre populacje są chronione w formie rezerwatów przyrody, np. rezerwat “Wieprzec” koło Zamościa czy “Torfowisko Sobowice” koło Chełma. Rośnie także na terenie Poleskiego Parku Narodowego.
Liczebność populacji Populacje liczą zazwyczaj od kilku do kilkudziesięciu osobników, choć zdarzają się mniejsze, np. w Dąbrowie Tarnawackiej k. Tomaszowa Lubelskiego, gdzie w 2019 roku obserwowano zaledwie 1 pęd.
Zagrożenia i wskazania ochronne Najobfitsze stanowiska zasługują na objęcie ochroną. Mieczykowi dachówkowatemu zagrażają przede wszystkim zmiany w użytkowaniu łąk, np. osuszanie, zarzucanie koszenia, rekultywacja, zalesianie czy zabudowywanie. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
