Nazwa polska: macierzanka pannońska
Nazwa łacińska: Thymus kosteleckyanus Opiz
Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
 |
Morfologia i biologia Niewielka, dorastająca do 20 cm, półkrzewinka o pędach 4-kanciastych, wełnisto owłosionych. Liście na pędzie, z wyjątkiem małych najniższych, podobnej wielkości, obustronnie gęsto, odstająco owłosione, brzegiem orzęsione. Nerwy na liściach ku brzegowi zanikające, nie łączące się w zgrubiały nerw brzeżny. Kwiaty różowo-fioletowe lub jasnoróżowe, zebrane w nibyokółki, a te – w kłosokształtne kwiatostany. Kielich 3-4,5 mm, o ząbkach gęsto orzęsionych. Korona 2-wargowa; górna warga płaska słabo wycięta, warga dolna 3-klapowa, środkowa łatka największa. Rozłupki jajowate, gładkie. |
|
Siedlisko Macierzanka pannońska rośnie w murawach kserotermicznych, na suchych słonecznych zboczach. Jest gatunkiem charakterystycznym rzędu Festucetalia valesiacae.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek eurosyberyjski, występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie, w środkowej Azji, na Kaukazie i Syberii.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Występuje głównie na Wyżynie Małopolskiej, na Lubelszczyźnie podawany z jednego stanowiska – Gródka koło Hrubieszowa.
Liczebność populacji Populacja jest dość obfita zajmuje kilkadziesiąt metrów kwadratowych powierzchni.
Zagrożenia i wskazania ochronne Zagrożeniem dla macierzanki pannonskiej jest brak użytkowania muraw kserotermicznych, a w konsekwencji tego gromadzenie się znacznej ilości materii organicznej i użyźnianie siedliska. |
|
Źródła informacji
Dane publikowane:
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ
