macierzanka pannońska

Fot. Joanna Szkuat

Nazwa polska: macierzanka pannońska

Nazwa łacińska: Thymus kosteleckyanus Opiz

Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate 

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Półkrzewinka o pędach 4-kanciastych, wełnisto owłosionych. Liście na pędzie, z wyjątkiem małych najniższych, podobnej wielkości, obustronnie gęsto, odstająco owłosione, brzegiem orzęsione. Nerwy na liściach ku brzegowi zanikające, nie łączące się w zgrubiały nerw brzeżny. Kwiaty różowo-fioletowe lub jasnoróżowe, zebrane w nibyokółki, a te – w kłosokształtne kwiatostany. Kielich 3-4,5 mm, o ząbkach gęsto orzęsionych. Korona 2-wargowa; górna warga płaska słabo wycięta, warga dolna 3-klapowa, środkowa łatka największa. Rozłupki jajowate, gładkie.

Siedlisko

Macierzanka pannońska rośnie w murawach kserotermicznych, na suchych słonecznych zboczach. Jest gatunkiem charakterystycznym rzędu Festucetalia valesiacae.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek eurosyberyjski, występuje w środkowej, wschodniej i południowo-wschodniej Europie, w środkowej Azji, na Kaukazie i Syberii.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

Występuje głównie na Wyżynie Małopolskiej, na Lubelszczyźnie podawany z jednego stanowiska – Gródka koło Hrubieszowa.

 

Liczebność populacji

Populacja jest dość obfita zajmuje kilkadziesiąt metrów kwadratowych powierzchni.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Zagrożeniem dla macierzanki pannonskiej jest brak użytkowania muraw kserotermicznych, a w konsekwencji tego gromadzenie się znacznej ilości materii organicznej i użyźnianie siedliska.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

 

Źródła informacji

Dane publikowane:

Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ