pszczelnik wąskolistny

Nazwa polska: pszczelnik wąskolistny

Nazwa łacińska: Dracocephalum ruyschiana L.

Rodzina: Lamiaceae – jasnotowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE

Kategoria zagrożenia w Polsce: CR

Konwencja berneńska: tak

Ochrona prawna: ochrona ścisła

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Kępiasta bylina o pędach wysokości 30-60 cm. Łodyga skąpo, tylko w węzłach obficiej owłosiona. Dolne liście wyrastające na krótkich ogonkach, górne siedzące, równowąskie o podwiniętym brzegu. Kwiatostan zbity, walcowaty, po kwitnieniu wydłużający się, poprzerywany. Kwiaty na krótkich szypułkach, po 2-8 w nibyokółkach. Korona owłosiona, długości 2 do 3 cm, fioletowoniebieska. Kwiaty kwitną od czerwca do sierpnia, zapylane są przez trzmiele (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

Siedlisko

Pszczelnik wąskolistny rośnie w widnych lasach sosnowych ze związku Dicrano-Pinion, spotykany także w suchych zaroślach i okrajkach z klasy Trifolio-Geranietea sanguinei oraz na terenach trawiastych (stepowych) z klasy Festuco-Brometea. Jako roślina ozdobna uprawiany w ogrodach. 

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek o eurosyberyjskim typie zasięgu, który rozciąga się od Niziny Wschodnioeuropejskiej po Syberię (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek ginący, spotykany w północno-wschodniej części kraju na nielicznych stanowiskach. Na Lubelszczyźnie podawany na przełomie XIX i XX wieku z okolic Puław (dane ATPOL). Obecnie brak informacji o występowaniu tego gatunku w woj. lubelskim.

 

Liczebność populacji

Brak danych.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Gatunek zanika z powodu zmian w składzie drzewostanów powodujących pogorszenie się warunków do bytowania gatunków światłolubnych.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Dane publikowane

Piękoś-Mirkowa  H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.

Adamowski W., Wołkowycki D. 2014. Pszczelnik wąskolistny Aconitum ruyschiana L. (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 425-427.