chaber ostrołuskowy

Morfologia i biologia

Roślina wieloletnia (hemikryptofit), zielona lub częściej szarawa, pajęczynowato owłosiona, wysokości 10-80 cm. Łodyga wyprostowana, delikatnie żeberkowana, od połowy w górę rozgałęziona, górą szorstka, rozgałęziona. Gałązki wysmukłe, skośnie skierowane ku górze, do szczytu ulistnione. Liście zielone i nagie lub szaro, pajęczynowato, filcowato owłosione. górne siedzące, równowąsko lancetowate, zaostrzone, dolne i odziomkowe odlegle ząbkowane lub wcinane, na długich ogonkach. Koszyczki średnicy ok. 3 cm umieszczone przeważnie pojedynczo na szczytach nieco pod koszyczkami zgrubiałych gałązek. Łuski okrywy zielone, słabo podłużnie kreskowane, niemal całkowicie przykryte przydatkami niższych łusek. Przydatki na  łuskach środkowych trójkątnie lancetowate lub lancetowate, do 8 mm długie, odgięte ku dołowi, nieregularnie grzebieniasto frędzlowane, frędzle szczytowe dłuższe od bocznych. Przydatki łusek wewnętrznych błoniaste brunatne lub czarne, niepodzielone, brzegiem ząbkowane. Kwiaty różowe, purpurowe, niekiedy białe, kwitnące od czerwca do października. Gatunek często nieodróżniany od chabra łąkowego C. jacea i chabra pannońskiego C. pannonica, cechami różnicującymi te gatunki są przydatki okryw koszyczka.