czarnuszka polna

Fot. Piotr Chmielewski

Nazwa polska: czarnuszka polna

Nazwa łacińska: Nigella arvensis L.

Rodzina: Ranunculaceae – jaskrowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE

Kategoria zagrożenia w Polsce: EN

Ochrona prawna: nie

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Roślina jednoroczna z łodygą cienką, wzniesioną, rozgałęzioną, wysokości 10–35 cm Liście są 2-3-krotnie pierzaste, o równowąskich, nitkowatych łatkach. Zarówno liście jak i łodyga są nagie. Kwiaty osadzone na długich szypułkach, z jasnoniebieskimi, zielonawo żyłkowanymi działkami okwiatu, zakończonymi ostrym wyrostkiem. kwiaty bez przysadek. Pylniki są ostro zakończone. Owoce to zrośnięte do połowy mieszki. Nasiona czarne, małe i liczne. Kwitnie od lipca do września.

Siedlisko

Rośnie na polach, w miejscach kamienistych, wysypiskach gruzu pokrytych rzadką roślinnością. Chwast zbóż, występuje niekiedy w ogrodach, na miedzach, ugorach, głównie na glebach bogatych w wapń.

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Występuje w południowej i środkowej Europie, zadomowiona również w Wielkiej Brytanii. Spotykana w Azji zachodniej i Afryce południowej.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek niezbyt częsty, rozproszony, głównie w południowej i środkowej części kraju.

 

Liczebność populacji 

Gatunek uznany za wymarły w woj. lubelskim.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Zmiany warunków siedliskowych oraz chemizacja rolnictwa i stosowanie herbicydów.

 

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

Źródła informacji

Informacja ustna od:

 

Dane publikowane:

Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001

Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie