Nazwa polska: goździk piaskowy
Nazwa łacińska: Dianthus arenarius L.
Rodzina: Caryophyllaceae – goździkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Roślina wysokości do 40 cm. Łodyga rozgałęziona, ulistniona naprzeciwlegle. Liście szerokości ok. 1 mm, ząbkowane na brzegach. Kwiaty białe lub bladoróżowe, pachnące. Kwitnienie w czerwcu i lipcu. Owocem jest torebka (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie gatunek występuje w widnych borach sosnowych na podłożu piaszczystym lub gliniastym oraz w murawach szczotlichowych.
Rozmieszczenie geograficzne Zasięg goździka piaskowego obejmuje środkową i wschodnią Europę (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce roślina rozpowszechniona głównie w północnej i wschodniej części kraju. Na Lubelszczyźnie podawany z wielu stanowisk głównie w latach 50.-70. XX wieku. Wiele z nich wymaga potwierdzenia. W ostatnich latach znaleziony w Roztoczańskim Parku Narodowym, Poleskim Parku Narodowym oraz w Puszczy Solskiej koło Tarnowoli i koło wsi Hańsk na Polesiu Wołyńskim.
Liczebność populacji Najobfitsza populacja koło Tarnowoli liczy kilkadziesiąt kęp goździka. W Roztoczańskim Parku Narodowym ostatnio obserwowano 7 kęp.
Zagrożenia i wskazania ochronne Goździkowi zagrażają zmiany w składzie drzewostanów powodujące pogorszenie warunków świetlnych. Stanowisko koło Tarnowoli, znajdujące się w pasie przydrogowym, zagrożone jest przez prace ziemne. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Wiaczesław Michalczuk
Marek Lach
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
