goryczka krzyżowa

Nazwa polska: goryczka krzyżowa

Nazwa łacińska: Gentiana cruciata L.

Rodzina: Gentianaceae – goryczkowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: NT

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Ochrona prawna: ochrona ścisła

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Bylina wysokości 10-50 cm o grubym kłączu. Łodyga nierozgałęziona, gęsto ulistniona. Liście odziomkowe odwrotnie jajowatolancetowate, liście łodygowe od eliptycznych w dolnej części łodygi po lancetowate w górnej, ułożone krzyżowo. Kwiaty błękitne do fioletowych, 4-krotne, długości 2-3 cm, siedzące w kątach najwyższych liści oraz zebrane w główkowaty kwiatostan na szczycie pędu. Kwitnienie w lipcu. Owocem jest torebka. Gatunek rozmnaża się przez nasiona (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

Siedlisko

Na Lubelszczyźnie gatunek występujący głównie w nawapiennych lub nalessowych murawach kserotermicznych, rzadziej w dąbrowach świetlistych.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek eurosyberyjski, spotykany od południowej i środkowej Europy po Azję Mniejszą i Syberię (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek spotykany głównie w południowej części kraju. Na Lubelszczyźnie znany jeszcze ze stanowisk zlokalizowanych w Małopolskim Przełomie Wisły, na Polesiu Wołyńskim, Wyżynie Lubelskiej (Wyniosłość Giełczewska, Padół Zamojski, Działy Grabowieckie), Wyżynie Wołyńskiej (Grzęda Sokalska) i Roztoczu.

 

Liczebność populacji

Najobfitsze populacje w rezerwatach “Żmudź” i “Machnowska Góra” liczą po kilkaset osobników. Najmniejsze, np. w Posadowie k. Telatyna, czy w Kol. Nowy Dwór k. Wysokiego składają się z pojedynczych osobników.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Goryczce krzyżowej zagrażają procesy sukcesji naturalnej w murawach kserotermicznych, skutkujące wkraczaniem gatunków drzewiastych i krzewiastych na nieużytkowane tereny. Kilka obfitych stanowisk zabezpieczonych jest w formie rezerwatów przyrody lub użytków ekologicznych.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacje ustne od:

Anna Cwener,

Wiaczesław Michalczuk

 

Dane publikowane

Piękoś-Mirkowa  H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.