Nazwa polska: języcznik zwyczajny
Nazwa łacińska: Phyllitis scolopendrium (L.) Newman, obecnie obowiązująca nazwa Asplenium scolopendrium L.
Rodzina: Aspleniaceae – zanokcicowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Roślina wysokości do 80 cm. Kłącze krótkie, pokryte brunatnymi łuskami, podnoszące się. Liście zimozielone, zebrane w kępę. Blaszki liściowe równowąskie, szerokości do 6 cm, z sercowata nasadą i zaostrzonym wierzchołku. Ogonek do 4 razy krótszy od blaszki. Zarodniki dojrzewają od lipca do września (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
|
Siedlisko Rośnie na skałach, zboczach, w miejscach zacienionych i wilgotnych. Preferuje podłoże wapienne, bogate w próchnicę. Na Lubelszczyźnie gatunek obserwowano w śródleśnym wąwozie porośniętym drzewostanem nawiązującym do buczyny karpackiej Dentario glandulosae-Fageum. Jest gatunkiem charakterystycznym jaworzyny z języcznikiem zwyczajnym Phyllitido-Aceretum.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek o zasięgu cyrkumborealnym. Występuje od zachodniej Europy po Kaukaz. Poza tym na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek spotykany na przedgórzu Sudetów, na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i w Karpatach (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). Na Lubelszczyźnie podawany tylko z jednego stanowiska na Roztoczu nieopodal Bondyrza.
Liczebność populacji Populacja liczyła kilkanaście osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Bogdan Lorens
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
