Nazwa polska: kiksja (lnica) oszczepowata
Nazwa łacińska: Kickxia elatine (L.) DUMORT.
Rodzina: Scrophulariaceae – trędownikowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: nie
Morfologia i biologia
Łodyga rozesłana, gałęzista, owłosiona i ogruczolona, do 50 cm długości.
Liście długości ok 5-30 mm, szerokie 1-5 mm, jajowate, podługowate, skrętoległe, krótkoogonkowe, owłosione i ogruczolone. Kwiaty wyrastają po jednym w kątach liści. Szypułki nagie, dłuższe od przysadek i kielicha. Kielich owłosiony, z jajowatolancetowatymi, zaostrzonymi ząbkami. Korona kwiatu zazwyczaj dwubarwna, warga górna fioletowa, warga dolna jasnożółta, z prostą ostrogą, długości 8-11 mm. Owoc to torebka, nasiona jajowate. Kwitnie od lipca do października
Siedlisko Spotykana na polach, ugorach, skałach, żwirowniach, torach kolejowych.
Rozmieszczenie geograficzne Rośnie w Afryce Północnej, obszarach Azji o tropikalnym klimacie oraz Europie południowej i środkowej.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach na Śląsku, w Wielkopolsce i na Kujawach, Mazowszu, Wyżynie Małopolskiej, Kotlinie Sandomierskiej, Roztoczu oraz w nad Dolną Odrą.
Liczebność populacji Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego.
Przyczyny wyginięcia Zmiany warunków siedliskowych oraz chemizacja rolnictwa i stosowanie herbicydów. |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001
Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie