kiksja (lnica) oszczepowata

Nazwa polska: kiksja (lnica) oszczepowata

Nazwa łacińska: Kickxia elatine (L.) DUMORT.

Rodzina: Scrophulariaceae – trędownikowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Ochrona prawna: nie

 

Morfologia i biologia

Łodyga rozesłana, gałęzista, owłosiona i ogruczolona, do 50 cm długości.

Liście długości ok 5-30 mm, szerokie 1-5 mm, jajowate, podługowate, skrętoległe, krótkoogonkowe, owłosione i ogruczolone. Kwiaty wyrastają po jednym w kątach liści. Szypułki nagie, dłuższe od przysadek i kielicha. Kielich owłosiony, z jajowatolancetowatymi, zaostrzonymi ząbkami. Korona kwiatu zazwyczaj dwubarwna, warga górna fioletowa, warga dolna jasnożółta, z prostą ostrogą, długości 8-11 mm. Owoc to torebka, nasiona jajowate. Kwitnie od lipca do października

   

Siedlisko

Spotykana na polach, ugorach, skałach, żwirowniach, torach kolejowych.

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Rośnie w Afryce Północnej, obszarach Azji o tropikalnym klimacie oraz Europie południowej i środkowej.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce występuje na rozproszonych stanowiskach na Śląsku, w Wielkopolsce i na Kujawach, Mazowszu, Wyżynie Małopolskiej, Kotlinie Sandomierskiej, Roztoczu oraz w nad Dolną Odrą.

 

Liczebność populacji 

Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego.

 

Przyczyny wyginięcia

Zmiany warunków siedliskowych oraz chemizacja rolnictwa i stosowanie herbicydów.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacja ustna od:

 

Dane publikowane:

Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001

Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie