kokoryczka okółkowa

Fot. Wiaczesław Michalczuk

Nazwa polska: kokoryczka okółkowa

Nazwa łacińska: Polygonatum verticillatum (L.) ALL.

Rodzina: Asparagaceae – szparagowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN

Ochrona prawna: nie

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Roślina wieloletnia z grubym, pełzającym kłączem. Łodyga wzniesiona, kanciasta o wysokości 30-80 cm. Nie rozgałęziona, przeważnie naga. Liście podłużnie lancetowate długości do 15 cm i szerokości 5-15 mm, brzegiem szorstkie, bezogonkowe lub na krótkich  ogonkach, po 3-7 tworzące na łodydze okółki. Rurkowate kwiaty o długości do 2,5 cm wyrastają w pachwinach liści na szypułkach, w liczbie 1-7 w jednym okółku. Okwiat zielonobiały. Owoc to jagoda, początkowo czerwona, później niebieskoczarna. Kwitnie maj – czerwiec.

 

Siedlisko

Rośnie w półcieniu na glebach o odczynie obojętnym lub lekko kwaśnym. Występuje przede wszystkim w lasach liściastych z klasy Querco-Fagetea oraz wysokogórskich zioło- i traworoślach z klasy Betulo-Adenostyletea.  

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Gatunek borealno-arktyczno-eurosyberyjski.  Występuje głównie w górach w Europie Środkowej, w Azji Mniejszej, w Himalajach i środkowych Chinach.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce występuje przede wszystkim na południu oraz w północnej części kraju, rzadko spotykana w środkowej części niżu. Na Lubelszczyźnie podawana jedynie z Roztocza.

 

Liczebność populacji 

Z reguły populacje są nieliczne, liczą od kilku do kilkunastu osobników.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Gatunek górski, u nas na lokalnej granicy zasięgu, zagrażać mu mogą naturalne i antropogeniczne zmiany w siedlisku, tj. przesuszenie siedlisk, sukcesja naturalna i zacienienie na stanowiskach półotwartych, przebudowa drzewostanów.  

 

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

Źródła informacji

Informacja ustna od:

B. Radliński

 

Dane publikowane:

Leokadia Witkowska-Żuk. 2008, 2012, Atlas roślinności lasów. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa.