Nazwa polska: oczeret sztyletowaty
Nazwa łacińska: Schoenoplectus mucronatus L.
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Trwała roślina o łodydze wysokości do 100 cm, 3-kanciastej. Kwiatostan 5-10-kłosowy, skupiony w główkę i podparty długą podsadką. Kwitnie od sierpnia do października (Banaś i in. 2014). |
Siedlisko
Siedliskiem gatunku są obrzeża zbiorników wodnych i tereny bagienne (Banaś i in. 2014).
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek łącznikowy, holarktyczno-paleotropikalny, spotykany w środkowej i południowej Europie oraz w południowej i środkowej Azji, a także w rejonie paleotropikalnym (Banaś i in. 2014).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
W Polsce oczeret sztyletowaty jest gatunkiem rzadkim, znanym z mniej niż 10 stanowisk skupionych głównie w Kotlinie Oświęcimskiej (Banaś i in. 2014). W woj. lubelskim w ostatnich latach znaleziony na Wyżynie Lubelskiej nieopodal wsi Złojec.
Liczebność populacji
Na stanowisku gatunek zasiedla płat o powierzchni ok. 30 m kwadratowych.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Gatunek zagrożony przez osuszanie terenów wilgotnych oraz budowę sztucznych zbiorników wodnych.
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane:
Banaś B., Kruk J. 2014. Oczeret sztyletowaty Schoenoplectus mucronatus (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 663-664.
