kosaciec syberyjski

Nazwa polska: kosaciec syberyjski

Nazwa łacińska: Iris sibirica L.

Rodzina: Iridaceae – kosaćcowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: NT

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Ochrona prawna: ochrona ścisła

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Roślina wysokości do 80 cm o grubym, płożącym się kłączu. Liście trawiaste, wąskie (do 6mm szerokości), krótsze od łodygi. Kwiaty duże, fioletowoniebieskie. Kwitnienie w maju i czerwcu. Gatunek zapylany przez trzmiele. Owocem jest rozdęta torebka (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

Siedlisko

Na Lubelszczyźnie roślinę podawano przede wszystkim ze zmiennowilgotnych łąk trzęślicowych. Czasami spotykany w wilgotnych zaroślach.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek o zasięgu eurosyberyjskim, występujący od środkowej Europy po wschodnią Azję (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek rozpowszechniony na terenie całego kraju. W województwie lubelskim gatunek rozpowszechniony ale na niewielu stanowiskach tworzy większe populacje. Najczęstszy na chełmskich torfowiskach węglanowych.

 

Liczebność populacji

Najobfitsze populacje liczą kilkaset osobników. Najczęściej jednak spotykane są pojedyncze kępy.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Niektóre populacje objęte są ochroną w formie rezerwatów przyrody, np. “Bagno Serebryskie” k .Chełma czy “Wieprzec” k. Zamościa lub w Poleskim Parku Narodowym. Kosaćcowi zagrażają zmiany w użytkowaniu wilgotnych łąk prowadzące do ich zniszczenia bądź degradacji. Mniejszym populacjom zagraża wykopywanie całych kęp do ogródków.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacje ustne od:

Wiaczesław Michalczuk

 

Dane publikowane

Piękoś-Mirkowa  H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.