Nazwa polska: miodokwiat krzyżowy
Nazwa łacińska: Herminium monorchis (L.) R. Br.
Rodzina: Orchidaceae – storczykowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Kategoria zagrożenia w Polsce: CR
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia
Bylina wysokości 10-30 cm o pojedynczej bulwie i długich rozłogach. Łodyga z dwoma liśćmi, podłużnie eliptycznymi w kształcie i długości do 15 cm. Kwiatostan walcowaty, wielokwiatowy. Kwiaty żółtozielone, przyjemnie pachnące. Rozkwitają od maja do sierpnia. Owocem jest beczułkowata torebka. Gatunek owadopylny. Rozmnaża się przez nasiona lub bulwy potomne (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
|
Siedlisko W Polsce gatunek wykazano z torfowiska przejściowego z przygiełką białą.
Rozmieszczenie geograficzne Roślina o zasięgu eurosyberyjskim. Występuje od Europy po Japonię (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek zanikający, utrzymujący się jeszcze tylko na Pojezierzu Litewskim w dolinie rzeki Rospudy (Adamowski 2014). W woj. lubelskim podawany z okolic Puław i Kraśnika (dane ATPOL), jednak od wielu lat niepotwierdzony.
Liczebność populacji Brak danych.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek zanikający w wyniku zmiany stosunków wodnych i sukcesji naturalnej na terenach wilgotnych.
|
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
–
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
Adamowski W. 2014. Miodokwiat krzyżowy Herminium monorchis (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 755-757.
