Nazwa polska: ożota zwyczajna
Nazwa łacińska: Linosyris vulgaris
Rodzina: Asteraceae, Compositae – astrowate, złożone
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Bylina o wysokośći do 70 cm. Pod ziemią występuje grube kłącze. Łodyga wzniesiona, naga, gęsto ulistniona, rozgałęziająca się tylko górą w obrębie kwiatostanu. Liście równowąskie o szerokości 1-3 mm. Górne liście drobne, ostro zakończone, o szorstkich brzegach i przeważnie przylegające do łodygi. Żółte kwiaty zebrane w koszyczki, tworzące na szczycie łodygi baldachogrono. Okrywa koszyczków złożona z wąskich, ostrych i miękko owłosionych listków rosnących w kilku szeregach. Listki są zielonkawe i mają odgięte szczyty. Owoc to owłosiona niełupka z puchem kielichowym o włoskach różnej długości. Kwitnie od lipca do września.
|
|
Siedlisko Roślina związana z murawami kserotermicznymi i ciepłolubnymi zaroślami. Rośnie na suchych oświetlonych zboczach na glebach zasobnych w węglan wapnia. Jest gatunkiem charakterystycznym klasy Festuco-Brometea. Rozmieszczenie geograficzne Występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce. Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Ożota jest podawana z kilkudziesięciu stanowisk na terenie Polski, głównie z Lubelszczyzny, Roztocza i Małopolskiego Przełomu Wisły oraz Pomorza Zachodniego i Wielkopolski. Liczebność populacji Na ogół występuje w populacjach liczących kilkadziesiąt kęp. Zagrożenia i wskazania ochronne Zagrożeniem jest zarastanie muraw kserotermicznych przez drzewa i krzewy oraz niszczenie siedlisk przez człowieka. |
 |
Źródła informacji
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001, Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland.
