Nazwa polska: ożota zwyczajna
Nazwa łacińska: Linosyris vulgaris
Rodzina: Asteraceae, Compositae – astrowate, złożone
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Bylina o wysokośći do 70 cm. Pod ziemią występuje grube kłącze. Łodyga wzniesiona, naga, gęsto ulistniona, rozgałęziająca się tylko górą w obrębie kwiatostanu. Liście równowąskie o szerokości 1-3 mm. Górne liście drobne, ostro zakończone, o szorstkich brzegach i przeważnie przylegające do łodygi. Żółte kwiaty zebrane w koszyczki, tworzące na szczycie łodygi baldachogrono. Okrywa koszyczków złożona z wąskich, ostrych i miękko owłosionych listków rosnących w kilku szeregach. Listki są zielonkawe i mają odgięte szczyty. Owoc to owłosiona niełupka z puchem kielichowym o włoskach różnej długości. Kwitnie od lipca do września.
|
Siedlisko
Roślina związana z murawami kserotermicznymi i ciepłolubnymi zaroślami. Rośnie na suchych oświetlonych zboczach na glebach zasobnych w węglan wapnia. Jest gatunkiem charakterystycznym klasy Festuco-Brometea.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w Europie, zachodniej Azji i północnej Afryce.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
Ożota jest podawana z kilkudziesięciu stanowisk na terenie Polski, głównie z Lubelszczyzny, Roztocza i Małopolskiego Przełomu Wisły oraz Pomorza Zachodniego i Wielkopolski.
Liczebność populacji
Na ogół występuje w populacjach liczących kilkadziesiąt kęp.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Zagrożeniem jest zarastanie muraw kserotermicznych przez drzewa i krzewy oraz niszczenie siedlisk przez człowieka.
Źródła informacji
Zając, A., Zając, M. (Eds.), 2001, Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce. Distribution Atlas of Vascular Plants in Poland.
