sitniczka szczecinowata

Fot. Wiaczesław Michalczuk

Nazwa polska: sitniczka szczecinowata

Nazwa łacińska: Isolepis setacea (L.) R. BR.

Rodzina: Cyperaceae – ciborowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU

Kategoria zagrożenia w Polsce: NT

Kategoria zagrożenia w Europie: NT

Kategoria zagrożenia na świecie: LC

 

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Roślina tworząca gęste darnie o wysokości 2-20 cm. Łodyżki cieniutkie, nitkowate, wiotkie, Na dole pochwy liściowe purpurowe, wyżej liście zielone. Kwiatostany zbierają 1-4, rzadko więcej kłosów, podparty zwykle dłuższą od kwiatostanu podsadką. Kłoski jajowate, długości 3-4 mm. Przysadki kwiatowe zielonawo-purpurowe lub brunatno-purpurowe, z zieloną smugą. Owoc to podłużnie żeberkowany orzeszek, z maleńkim cienkim dziubkiem na szczycie. Kwitnie od lipca do października.

Siedlisko

Brzegi rzek i stawów, miejsca zalewane, mokre ugory.

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Jako gatunek rodzimy występuje w Europie, Azji i Afryce, skąd został zawleczony do Ameryki Północnej i Południowej oraz Nowej Zelandii i Tasmanii.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce rośnie w rozproszeniu na obszarze całego kraju, z wyjątkiem części północno-wschodniej.

 

Liczebność populacji 

Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.

 

Źródła informacji

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Dane publikowane:

Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001

Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie