Nazwa łacińska: Alyssum montanum L.
Nazwa polska: Smagliczka pagórkowa, smagliczka piaskowa
Rodzina: Brassicaceae, Cruciferae – kapustowate, krzyżowe
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: nie
 |
Morfologia i biologia Drewniejąca łodyga wysokość od 5 do 25 cm, z licznymi pędami płonnymi i kwiatonośnymi, gęsto, przylegle, gwiazdkowato owłosiona. Liście również owłosione, podłużne łopatkowe lub równowąskie, szare. Włoski pokrywające roślinę bogato rozgałęzione. Kwiatostan to pojedyncze grono wydłużające się przy dojrzewaniu owocu. Kwiaty promieniste, złotożółte, o 4 płatkach długości 4-6 mm. Opadają po przekwitnięciu kwiatów. Owoc to łuszczynki na niemal prostopadłych szypułkach o długości 4-9 mm. Nasiona wąskooskrzydlone. Kwitnie od kwietnia do maja.
|
|
Siedlisko Rośnie w sosnowych lasach, na suchych, piaszczystych polach, murach, skałach oraz murawach kserotermicznych.
Rozmieszczenie geograficzne Jako gatunek rodzimy występuje w środkowej i południowej Europie.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce występuje głównie wzdłuż Odry i Wisły oraz w rozproszeniu przy dopływach tych rzek. Na Lubelszczyźnie występuje w Małopolskim Przełomie Wisły.
Liczebność populacji Populacje są nieliczne.
Zagrożenia i wskazania ochronne Największym zagrożeniem jest zarastanie siedlisk. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001
Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie
