Nazwa polska: szałwia omszona
Nazwa łacińska: Salvia nemorosa L.
Rodzina: Lamiaceae – Wargowe
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Morfologia i biologia Bylina wysokości 30-80 cm. Łodyga krótko i gęsto omszona i dość gęsto ulistniona. Liście eliptyczne do podługowatych, lekko pomarszczone. Kwiaty ciemnoniebieskie lub purpurowe zebrane w kłosowy kwiatostan. Kwiaty owadopylne, gatunek rozmnaża się poprzez nasiona. Okres kwitnienia trwa od czerwca do sierpnia (Szafer i in. 1986). |
|
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie rośnie głównie w murawach zespołu Thalictro-Salvietum pratensis na czarnoziemach lub rędzinach kredowych. Poza tym przenosi się na sąsiadujące zbiorowiska segetalne na przydrożach lub torowiskach. Rozmieszczenie geograficzne Gatunek spotykany od Hiszpanii po Kamczatkę. W Europie głównie w południowej i środkowej części kontynentu. Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek traktowany najczęściej jako antropofit, stąd dane o jego dokładnym rozmieszczeniu w kraju są niepełne. W województwie lubelskim wykazywana z okolic Opoki Dużej (Kucharczyk 2001) w Dolinie Środkowej Wisły i koło Gródka w okolicach Hrubieszowa, gdzie rośnie na zboczach doliny Bugu oraz wzdłuż pobliskich linii kolejowych i dróg gruntowych (Wyżyna Wołyńska). Liczebność populacji Koło Gródka obecny w liczbie kilkuset osobników. Zagrożenia i wskazania ochronne Na stanowisku gatunek zagrożony przez negatywne zmiany w strukturze muraw będące wynikiem braku ich użytkowania. Stanowiskom w pasach przydrogowych lub na torowiskach zagrażają opryski herbicydów lub prace ziemne.
|
Źródła informacji
Anna Cwener
Dane publikowane
Kucharczyk M. 2001. Distribution Atlas of Vascular Plants in the Middle Vistula River Valley. Wyd. UMCS, Lublin, s. 306.
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1986. Rośliny Polskie. PWN, Warszawa.