Nazwa polska: traganek duński
Nazwa łacińska: Astragalus danicus Retz.
Rodzina: Fabaceae – bobowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
 |
Morfologia i biologia Bylina z cienkimi, rozgałęzionymi kłączami. Łodygi podnoszące się lub wzniesione, o wysokości do 30 cm. Liście nieparzystopierzaste, złożone z jajowatych lub lancetowatych, owłosionych listków w liczbie 7-12 par. Kwiatostany zbite, owalne, najczęściej jajowate. Kwiaty motylkowe, prawie siedzące. Korona fioletowoniebieska, u nasady żółtawobiała, długości do 16 mm. Traganek duński kwitnie w maju i czerwcu. Owocem są strąki (Cwener, Sudnik-Wójcikowska 2012). |
|
Siedlisko Rośnie na suchych murawach i w widnych lasach. Na glebach różnego typu, na stanowiskach ciepłych, suchych, słonecznych lub nieznacznie ocienionych. Jest gatunkiem charakterystycznym muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek eurazjatycko-kontynentalny (Cwener, Sudnik-Wójcikowska 2012).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek rzadki, notowany na rozproszonych stanowiskach z terenu całego kraju, nieco częstszy na wschodzie. W województwie lubelskim podawany z Wyżyn Lubelskiej i Wołyńskiej, obecnie nie potwierdzony na żadnym ze stanowisk. Mógł być mylony z podobnym gatunkiem – tragankiem długokwiatowym A. onobrichis.
Liczebność populacji Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek nie odnaleziony na terenie Lubelszczyzny. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Anna Cwener
Dane publikowane
Cwener A., Sudnik-Wójcikowska B. 2012. Flora Polski: Rośliny kserotermiczne. Multico Oficyna Wydawnicza.
