traganek duński

Fot. Piotr Jagodziński

Nazwa polska: traganek duński

Nazwa łacińska: Astragalus danicus Retz.

Rodzina: Fabaceae – bobowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Bylina z cienkimi, rozgałęzionymi kłączami. Łodygi podnoszące się lub wzniesione, o wysokości do 30 cm. Liście nieparzystopierzaste, złożone z jajowatych lub lancetowatych, owłosionych listków w liczbie 7-12 par. Kwiatostany zbite, owalne, najczęściej jajowate. Kwiaty motylkowe, prawie siedzące. Korona fioletowoniebieska, u nasady  żółtawobiała, długości do 16 mm. Traganek duński kwitnie w maju i czerwcu. Owocem są strąki (Cwener, Sudnik-Wójcikowska 2012).

Siedlisko

Rośnie na suchych murawach i w widnych lasach. Na glebach różnego typu, na stanowiskach ciepłych, suchych, słonecznych lub nieznacznie ocienionych. Jest gatunkiem charakterystycznym muraw kserotermicznych z rzędu Festucetalia valesiacae.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek eurazjatycko-kontynentalny (Cwener, Sudnik-Wójcikowska 2012).

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek rzadki, notowany na rozproszonych stanowiskach z terenu całego kraju, nieco częstszy na wschodzie. W województwie lubelskim podawany z Wyżyn Lubelskiej i Wołyńskiej, obecnie nie potwierdzony na żadnym ze stanowisk. Mógł być mylony z podobnym gatunkiem – tragankiem długokwiatowym A. onobrichis

 

Liczebność populacji

Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Gatunek nie odnaleziony na terenie Lubelszczyzny.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

 

Źródła informacji

Informacje ustne od:

Anna Cwener

 

Dane publikowane

Cwener A., Sudnik-Wójcikowska B. 2012. Flora Polski: Rośliny kserotermiczne. Multico Oficyna Wydawnicza.