Nazwa polska: turzyca oścista
Nazwa łacińska: Carex atherodes SPRENG.
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: nie
Morfologia i biologia
Bylina o pełzającym kłączu i źdźbłach wysokości dochodzącej do 120-150 cm. Kwitnienie w maju i czerwcu (Rutkowski 2014).
|
Siedlisko Gatunek spotykany w bezodpływowych oczkach śródpolnych oraz na brzegach stawów i jezior. Rzadziej wzdłuż rzek (Rutkowski 2014).
Rozmieszczenie geograficzne Roślina o zasięgu wokółbiegunowym, bardzo rzadka w centralnej części Europy.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce stanowiska turzycy ościstej podawano z nielicznych, rozproszonych stanowisk na terenie całego kraju. Większość z nich zlokalizowanych jest w pasie pojezierzy (Rutkowski 2014). W woj. lubelskim po 2000 roku znaleziona w kilku śródpolnych oczkach w okolicach Tyszowiec na Wyżynie Zachodniowołyńskiej.
Liczebność populacji Na stanowiskach przeważnie nieliczna, rosnąca w liczbie kilku – kilkunastu osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Zagrożeniem dla gatunku są długotrwałe susze oraz sztuczne osuszanie i zaorywanie mokradeł przez rolników. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane:
Rutkowski L. 2014. Turzyca oścista Carex atherodes SPRENG. (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 703-705.
