Nazwa polska: wątlik błotny
Nazwa łacińska: Hammarbya paludosa (L.) Kuntze
Rodzina: Orchidaceae – storczykowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia
Drobna roślina wysokości do 20 cm. Łodyga z 2-3 jajowatymi lub łopatkowatymi liśćmi w dolnej części. Kwiatostan luźny, groniasty. Kwiaty zielone na krótkich szypułkach. Kwitnienie w lipcu i sierpniu. Rozmnażanie głównie wegetatywne za pośrednictwem bulwek przybyszowych (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
|
Siedlisko Rośnie na torfowiskach przejściowych, w wilgotnych zagłębieniach śródwydmowych, w mszarach. Preferuje stanowiska mokre i ubogie, kwaśne lub bardzo kwaśne. Jest gatunkiem charakterystycznym torfowisk przejściowych ze związku Rhynchosporion albae.
Rozmieszczenie geograficzne Roślina o cyrkumborealnym typie zasięgu, występuje w Europie, w zachodniej i centralnej części Azji oraz w Ameryce Północnej (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce roślina spotykana niemal wyłącznie w północnej części kraju. W ostatnich latach odnaleziono tu kilka obfitych stanowisk tego gatunku. Lubelskie populacje są jednymi z najbardziej wysuniętych na południe. Wątlika stwierdzono na torfowiskach otaczających jeziora Obradowskie i Mytycze oraz w Sobiborskim Parku Krajobrazowym.
Liczebność populacji Najobfitsza populacja koło Sobiboru liczy ponad 100 osobników (Urban 2013).
Zagrożenia i wskazania ochronne Najobfitsze stanowiska objęte są ochroną. Na najbogatszym z nim populacja wątlika zdaje się być stabilna, jednak zakłócenie stosunków wodnych bądź zarastanie sosną zwyczajną mogą stanowić dla niej potencjalne zagrożenie. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Danuta Urban
Jan Kucharzyk
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
Urban D. 2013. Characteristics of the locality of Hammarbya paludosa on the Łęczna-Włodawa Plain (West Polesie). Teka Kom. Ochr. Kszt. Środ. Przyr. – OL PAN, 10, 448–454.
