żabieniec trawolistny

Fot. Wiaczesław Michalczuk

Nazwa polska: żabieniec trawolistny

Nazwa łacińska: Alisma gramineum Lej.

Rodzina: Alismateaceae – żabieńcowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Kategoria zagrożenia w Europie: LC

Kategoria zagrożenia na Świecie: DD

Ochrona prawna: nie

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Bylina ściśle związana ze środowiskiem wodnym. Kłącze krótkie, podłużne lub jajowate, bulwiasto zgrubiałe. Wyrastają z niego szarozielone, zebrane w różyczkę liście odziomkowe. Kształt liści może zmieniać się w zależności od poziomu wody. U osobników rosnących w płytkiej wodzie lub na lądzie podługowato eliptyczne lub wąsko lancetowate liście osadzone są na ogonkach, a blaszka ma klinowatą nasadę. U osobników wykształconych w głębokiej wodzie liście są bezogonkowe i wstęgowate. Białe lub ciemnoróżowe kwiaty zebrane są w kwiatostany na poziomych lub odgiętych do dołu gałązkach. Roślina kwitnie od czerwca do października.

Siedlisko

Występuje na płytkich brzegach jezior, starorzeczy i innych zbiorników oraz wolno płynących wód. Spotykany bywa w rowach melioracyjnych czy zagłębieniach śródpolnych. Preferuje żyzne podłoże zasobne w węglan wapnia, oraz wysokie nasłonecznienie.

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Występuje głównie w środkowej i południowo-wschodniej Europie.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce rozproszony, głównie w środkowej części kraju, w dolinach i pradolinach dużych rzek. Na Lubelszczyźnie podawany jedynie z okolic Kazimierza Dolnego. Obecnie występuje na stawach w okolicach Zamościa.

 

Liczebność populacji 

Populacje w okolicach Zamościa są dosyć liczne.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Główne zagrożenie w Polsce to zanikanie stanowisk na skutek melioracji i osuszania siedlisk podmokłych, śródpolnych oczek wodnych, wysychanie rowów oraz zarastanie wysokimi trawami i zwarta roślinnością szuwarową.

 

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacja ustna od:

W. Michalczuk

 

Dane publikowane:

Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków