pszeniec grzebieniasty

 

 

Nazwa polska: pszeniec grzebieniasty

Nazwa łacińska: Melampyrum cristatum

Rodzina: Scrophulariaceae – trędownikowate

 

Status i ochrona prawna: 

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN

Kategoria zagrożenia w Polsce: VU

Ochrona prawna: ochrona ścisła

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Pasożytnicza roślina jednoroczna o pojedynczych bądź rozgałęzionych pędach. Osiąga wysokość 15-60 cm. Liście równowąskolancetowate, ząbkowane, zaostrzone o długości do 8 cm. Kwiaty ustawione w kłosokształtnym czworobocznym, zbitym kwiatostanie długości do 6 cm. Przysadki ząbkowane u nasady, zielone i żółtawe, dolne wyciągnięte w długi koniec. Ząbki przysadek krótsze od szerokości przysadek. Korona kwiatu żółta z różowopurpurową wargą dolną, długości 13-16 mm. Rurka korony prosta. Owoc to zwykle czteronasienna torebka o podługowato-jajowatym kształcie. Kwitnie od maja do września.

 

Siedlisko

Pszeniec grzebieniasty związany jest z dolinami rzecznymi. Występuje w widnych lasach, na ich brzegach, ciepłolubnych murawach, ciepłych wilgotnych łąkach.

 

Rozmieszczenie geograficzne 

Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce był uważany za gatunek prawdopodobnie wymarły, występował głównie w dolinach Odry i Wisły. W ostatnich latach potwierdzono jednak wiele stanowisk oraz odkryto nowe.

 

Liczebność populacji 

Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Głównym powodem zagrożenia są zmiany związane z użytkowaniem łąk, zaniechanie wypasu i koszenia, co umożliwia naturalne zarastanie siedlisk.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Dane publikowane:

Piękoś-Mirkowa  H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.