zaraza niebieska

Morfologia i biologia

Bylina wysokości 10-40 cm o owłosionych pędach barwy szarobrunatnej lub oliwkowo-brunatnej. Kwiatostan luźny, kłosowaty. Korona w górnej części purpurowo-niebieska z wyraźnym ciemniejszym unerwieniem. Znamię białe lub bladoniebieskie. Gatunek owadopylny, pasożytujący na krwawnikach Achillea. Podawany też z bylicy pospolitej Artemisia campestris (Piwowarczyk, Prajs 2014).

Siedlisko

Brak danych na temat siedliska gatunku w woj. lubelskim. W innych częściach kraju obserwowany na odłogach (związek Arrhenatherion elatioris) i w murawach kserotermicznych z klasy Festuco-Brometea (Piwowarczyk, Prajs 2014).

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek o zasięgu europejsko-zachodnioazjatyckim (Pusch, Günther 2009). Spotykany jest od wschodniej części Półwyspu Iberyjskiego po Kaukaz na południu i od Wysp Brytyjskich po Skandynawię na północy. Podawany też z północnej Afryki, Wysp Kanaryjskich i Ameryki Północnej (Kreutz 1995).

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

Większość informacji o rozmieszczeniu gatunku w Polsce sprzed 2000 roku ma charakter historyczny. W północnej części kraju zaraza niebieska utrzymuje się na 2 stanowiskach: Zatoń Dolna w Dolinie Dolnej Odry i Sztum w Dolinie Dolnej Wisły. W Polsce południowej gatunek wykazany z Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej, w okolicach Chrzanowa i Balina. Stanowiska z Biebrzańskiego Parku Narodowego i Pojezierza Gnieźnieńskiego (Grodzisko Świętne) od dłuższego czasu nie zostały potwierdzone (Piwowarczyk, Prajs 2014). Na Lubelszczyźnie zarazę niebieską podawano z okolic Krasnegostawu na Wyżynie Lubelskiej (Fijałkowski 1994). Pomimo poszukiwań, dotychczas nie odnaleziono w naszym województwie stanowisk tego gatunku.

.

Liczebność populacji

Brak danych na temat liczebności populacji na Lubelszczyźnie.

Zagrożenia i wskazania ochronne

Brak danych.