Nazwa polska: zerwa kulista
Nazwa łacińska: Phyteuma orbiculare
Rodzina: Campanulaceae – dzwonkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Ochrona prawna: ochrona częściowa
 |
Morfologia i biologia Bylina o wysokości 15–50 cm, z grubym korzeniem. Łodyga pojedyncza, cienka, kanciasta skrętolegle ulistniona, pusta w środku. Liście odziomkowe i dolne liście łodygowe nieco orzęsione, lancetowatojajowate, o blaszce zwężającej się w długi ogonek, czasami o sercowatym kształcie i drobno karbowane. Im wyżej łodygi liście zmniejszają się i mają coraz krótszy ogonek, równowąskie lub lancetowate, czasami z szeroką nasadą. Kwiaty 5-krotne, ciemnoniebieskie, bezszypułkowe, zebrane w główkowaty, prawie kulisty kwiatostan na szczycie łodygi. Kwiatostan otoczony jest jajowatymi i długo zaostrzonymi listkami okrywy. Gatunek wykazuje dużą zmienność wobec wielu cech. Owoc to 3-komorowa torebka otwierająca się po bokach. Kwitnie od czerwca do sierpnia. |
|
Siedlisko Siedliskiem są górskie murawy, suche łąki i hale, na niżu świetliste lasy i zarośla. Częściej spotykana na podłożu wapiennym. Roślina światłolubna
Rozmieszczenie geograficzne Występuje w stanie dzikim w prawie całej Europie Środkowej.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Występuje w górach Karpatach, Sudetach i na rozproszonych stanowiskach w południowej Polsce – na pogórzu i w pasie wyżyn, nie występuje na północy kraju. W górach częściej, niż na niżu. W Polsce roślina dość rzadka.
Liczebność populacji Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.
Zagrożenia i wskazania ochronne Zagrożone są głównie siedliska na niżu, ze względu na zmiany w sposobie użytkowania łąk kośnych.
|
 |
Źródła informacji:
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
