Nazwa polska: żurawina drobnolistkowa (drobnoowocowa)
Nazwa łacińska: Oxycoccus microcarpus Turcz. ex Rupr. obecnie obowiązująca nazwa Vaccinium microcarpum (Turcz. ex Rupr.) Schmalh.
Rodzina: Ericaceae – wrzosowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: DD
 |
Morfologia i biologia Roślina o pełzającej łodydze długości do 60 cm. Liście drobne, trójkątnie-jajowate, długości do 6 mm i szerokości do 3 mm. Kwiaty różowe, zwykle pojedyncze, rozkwitające od czerwca do lipca. Owocem jest jagoda szerokości do 7 mm (Szafer i in. 1986). |
| Siedlisko
Żurawina drobnolistkowa rośnie na torfowiskach wysokich i mokrych wrzosowiskach. Jest gatunkiem charakterystycznym związku Oxycocco-Empetrion hermaphroditi. Na Lubelszczyźnie gatunek znaleziony na śródłąkowym, zatorfionym obniżeniu terenu.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek o zasięgu cyrkumborealnym, spotykany głównie w północnych rejonach Eurazji i Ameryki Północnej (Bacler-Żbikowska i in. 2016).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek podawany z Pomorza, Kujaw, Suwalszczyzny, Pojezierza Warmińsko-Mazurskiego, Dolnego Śląska oraz z Karpat i Wyżyny Woźnicko-Wieluńskiej (Bacler-Żbikowska i in. 2016). Na Lubelszczyźnie podawana okolic Radzynia Podlaskiego, Urszulina oraz z Lasów Janowskich, ostatnio stwierdzona na stanowisku koło Tyszowiec.
Liczebność populacji Brak danych na temat liczebności gatunku w Lasach Janowskich. Niewykluczone, że żurawina drobnolistna już tam nie występuje. Koło Tyszowiec w 2021 roku obserwowano już tylko kilkanaście osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Na stanowisku koło Tyszowiec gatunek zanika w wyniku przesuszenia siedliska oraz działalności dzików. W przeciągu kilku lat powierzchnia zajmowana przez gatunek zmniejszyła się z kilkunastu metrów kwadratowych do niecałego 1 metra kwadratowego. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane
Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1986. Rośliny Polskie. PWN, Warszawa.
Bacler-Żbikowska B., Kowalik K., Stebel A. 2016. Nowe stanowisko Oxycoccus microcarpus w Polsce. Fragm. Florist. Geobot. Polon. 23(2), 367-370.
