Nazwa polska: cibora żółta
Nazwa łacińska: Cyperus flavescens L.
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Jednoroczna roślina wysokości do 30 cm. Łodyga trójgraniasta, grubości do 1 mm. Liście krótsze lub równe długości łodygi. Kłosy skupione w główki w liczbie 1-3, podparte 3 podsadkami. Gatunek kwitnie od lipca do września (Popiela i in. 2014). |
|
Siedlisko Roślina spotykana jest na brzegach stawów, jezior i rzek, przeważnie na podłożu piaszczystym (Popiela i in. 2014).
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek o zasięgu kosmopolitycznym. W Europie spotykany głównie w środkowej i południowej części kontynentu (Popiela i in. 2014).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie Jeszcze w połowie XX wieku notowano kilkaset stanowisk cibory żółtej rozproszonych na terenie całego kraju. Obecnie jej stanowiska obserwuje się głównie w południowo-wschodniej części Polski – przede wszystkim w Kotlinie Sandomierskiej (Popiela i in. 2014). W woj. lubelskim po 2000 roku odkryto 1 stanowisko koło wsi Róża na Roztoczu Środkowym.
Liczebność populacji W ostatnich latach nie udało się już odnaleźć osobników cibory żółtej na stanowisku we wsi Róża. Wcześniej obserwowano tu kilkaset osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Do zaniku stanowiska przyczyniły się przesuszenie terenu oraz wkraczanie trzcin i zarośli wierzby. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane:
Popiela A., Łysko A., Konopska K. 2014. Cibora żółta Cyperus flavescens L. (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 685-686.
