Nazwa polska: pępawa różyczkolistna
Nazwa łacińska: Crepis praemorsa (L.) Turcz.
Rodzina: Asteraceae – astrowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
 |
Morfologia i biologia Pępawa różyczkolistna jest byliną o krótkim kłączu i bruzdowanej, omszonej łodydze dorastającej do 70 cm wysokości. Liście ma podługowato eliptyczne lub odwrotnie jajowate, krótkoogonkowe, całobrzegie lub delikatnie ząbkowane, zebrane w przyziemną rozetkę. Koszyczki kwiatowe zebrane w groniasty kwiatostan. Kwiaty pojawiają się w maju i czerwcu, wyłącznie języczkowate, obupłciowe, jasnożółte. Owocki – obłe, żeberkowane niełupki opatrzone czysto białym puchem kielichowym, złożonym ze szczecinek tej samej długości nie rozgałęzionych piórkowato. |
|
Siedlisko Rośnie w murawach kserotermicznych, niekiedy na suchych łąkach, a także w ciepłych zaroślach oraz świetlistych, suchych lasach dębowych.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek eurosyberyjski, występujący w Europie Środkowej i Wschodniej oraz w południowo-zachodniej części Syberii.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce dość rzadki występuje na rozproszonych stanowiskach na niżu, oraz sporadycznie w niższych położeniach górskich. Na Lubelszczyźnie pępawa różyczkolista podawana była z ponad 70 stanowisk. Obecnie znany z kilkunastu stanowisk: z Czumowa nad Bugiem, Broczówki, Skomoroch Małych, Rogowa i Czechówki k. Grabowca, Wirkowic, Winnej Góry k. Tomaszowa Lubelskiego i grądzików na torfowiskach w okolicach Chełma.
Liczebność populacji Znane populacje są małe, liczą po kilka, kilkanaście osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Głównym zagrożeniem dla pępawy różczykolistnej jest zanikanie jej siedlisk – zarastanie muraw kserotermicznych i suchych łąk. Dla zachowania gatunku potrzebne jest utrzymanie suchych, widnych i ciepłych siedlisk. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Anna Cwener
Dane publikowane:
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ
