Nazwa polska: brzeżyca jednokwiatowa
Nazwa łacińska: Littorella uniflora (L.) Asch.
Rodzina: Plantaginaceae – babkowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Niewielka, dorastająca do 12-15 cm roślina o silnie skróconym kłączu i liściach zebranych w różyczkę. Liście szydlaste, do 10 cm długości i 0,2 cm szerokości, u okazów zanurzonych wałeczkowate, u okazów wynurzonych cieńsze, z bruzdą na górnej powierzchni. Okazy zanurzone nie kwitną, rozmnażają się przez rozłogi, okazy okresowo wynurzone kwitną i rozmnażają się wegetatywnie. Kwiaty żeńskie 2 (rzadko 3), drobne, o 2-3 lancetowatych działkach kielicha i rurkowatej koronie, na szypułkach krótszych od liści. Kwiat męski 1, o 4 działkach okwiatu, 4 łatkach korony i 4-5 pręcikach o długich, do 2 cm nitkach wystających powyżej korony. Kwiaty wiatropylne, nasiona to elipsoidalne niełupki. |
|
Siedlisko Brzeżyca jednokwiatowa rośnie w strefach brzegowych (do 1,5 m głębokości) jezior oligotroficznych, często na brzegach wynurzonych po letnim spadku poziomu wody. Jest gatunkiem charakterystycznym dla zbiorowisk jezior lobeliowych z klasy Isoeto-Littorelletea.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek środkowoeuropejski, występuje głównie w północno-zachodniej części kontynentu, od Islandii przez Wielką Brytanię i Skandynawię po Półwysep Iberyjski, dalej na wschód ma pojedyncze stanowiska.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce występuje w pasie Pojezierzy Południowobałtyckich oraz na jednym stanowisku na Nizinie Śląsko-Łużyckiej. Na Lubelszczyźnie podawany z jezior: Czarne Włodawskie, Kleszczów i Piaseczno, obecnie gatunek nie potwierdzony.
Liczebność populacji Gatunek nie stwierdzony na Lubelszczyźnie.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek wyginą na skutek eutrofizacji jezior. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Szmeja J. 2014. Littorella uniflora (L.) ASCH. Brzeżyca jednokwiatowa. w: Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków, s. 491-492.
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ
