Nazwa polska: cieszynianka wiosenna
Nazwa łacińska: Hacquetia epipactis
Rodzina: Apiaceae (Umbelliferae) – selerowate (baldaszkowate)
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Siedlisko
Rośnie w lasach grądowych i w łęgach, preferuje żyzne i wilgotne gleby wapienne. Jest gatunkiem tolerancyjnym wobec pH podłoża, natomiast rośnie najlepiej przy umiarkowanym ocienieniu.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje w dwu izolowanych od siebie regionach. Główny ośrodek jej występowania obejmuje północno-wschodnie Włochy, Słowenię, Chorwację i południowo-wschodnie Alpy austriackie. Drugi, mniejszy występuje w Karpatach Zachodnich. Związane są z nim rozproszone i izolowane stanowiska na przyległym niżu.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
Występowanie tej rośliny skupia się w dwóch obszarach naszego kraju. Pierwszy to południowa część Polski, na obszarze zachodnich krańców Kotliny Oświęcimskiej, Wyżyny Śląskiej, Beskidów Zachodnich oraz w południowej części Niziny Śląskiej. Drugim miejscem z potwierdzonymi siedliskami jest środkowa część Wyżyny Lubelskiej.
Na Lubelszczyźnie cieszynianka wiosenna została stwierdzona jedynie na 3 stanowiskach. Jednym z nich jest płat w Lesie Królewskim, w Krzczonowskim Parku Krajobrazowym, gdzie roślina ta jest chroniona od 1964 r.
Liczebność populacji
Zagrożenia i wskazania ochronne
Główne zagrożenia dla cieszynianki wiosennej to wykopywanie całych kęp rośliny i przesadzanie do ogródków oraz niewłaściwa gospodarka leśna.
Źródła informacji