Nazwa polska: czechrzyca grzebieniowa
Nazwa łacińska: Scandix pecten-veneris L.
Rodzina: Apiaceae – selerowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: RE
Kategoria zagrożenia w Polsce: CR
 |
Morfologia i biologia Jednoroczna roślina wysokości do 40 cm z liśćmi 2-3-krotnie pierzastymi z równowąskimi łatkami. Kwiaty barwy białej zebrane są w baldachy. Kwitnienie w maju i czerwcu. Rozmnaża się przez nasiona (Zając i in. 2014). |
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie gatunek podawano z nawapiennego zespołu chwastów polnych Caucalido-Scandicetum.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek łącznikowy śródziemnomorsko-iranoturańsko-środkowoeuropejski. Archeofit, wywodzący się z obszaru śródziemnomorskiego i iranoturańskiego (Zając i in. 2014).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek zanikł w zachodniej części kraju. Obecnie utrzymuje się jeszcze na Wyżynie Małopolskiej i Wyżynie Krakowsko-Częstochowskiej (Zając i in. 2014). W województwie lubelskim podawany z okolic Chełma i Tarnawatki. Dotychczas niepotwierdzony pomimo poszukiwań.
Liczebność populacji Gatunek uznany za wymarły na terenie woj. lubelskiego.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek zanika w wyniku intensyfikacji rolnictwa eliminującej zagrożone gatunki chwastów polnych. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Anna Cwener
Dane publikowane
Zając M., Urbisz A., Nobis M., Nobis A. 2014. Czechrzyca grzebieniowa Scandix pecten-veneris L. (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 350-352.
