Nazwa polska: groszek wschodniokarpacki
Nazwa łacińska: Lathyrus laevigatus (Waldst. & Kit.) Gren.
Rodzina: Fabaceae – bobowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: NT
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia
Kłączowa bylina o wysokości do 60 cm. Łodyga kanciasta i niemal cała ulistniona. Liście o krótkich ogonkach, parzystopierzaste, złożone z eliptycznych listków. Kwiaty na długich szypułkach, zwisające, zebrane w jednostronny, wielokwiatowy kwiatostan. Korona jasnożółta, z czasem brunatniejąca. Kwitnienie w czerwcu (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Siedlisko
Na Lubelszczyźnie gatunek obserwowany w grądach. Wyjątkowo wnika w zbiorowiska roślinności okrajkowej z klasy Trifolio-Geranietea sanguinei.
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek spotykany od środkowej i północno-wschodniej Europy po góry Półwyspu Bałkańskiego (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
W Polsce roślina rzadka, notowana we wschodniej części kraju od Suwalszczyzny po Bieszczady. Na Lubelszczyźnie groszek wschodniokarpacki znany jest z rozproszonych stanowisk głównie we wschodniej części regionu. Występuje na Roztoczu.
Liczebność populacji
Najobfitsze populacje liczą od kilkudziesięciu do kilkuset osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Gatunkowi zagrażają zmiany w składzie drzewostanów. Niewielkie populacje mogą ulec zniszczeniu podczas prac leśnych. Zagrożeniem dla roślin jest także zgryzanie przez zwierzęta. Niektóre populacje zabezpieczone są w formie rezerwatów, użytków ekologicznych lub w Roztoczańskim Parku Narodowym.
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Bogusław Radliński
Jan Kucharzyk
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
