oleśnik górski

Fot. Piotr Chmielewski

Nazwa polska: oleśnik górski

Nazwa łacińska: Libanotis pyrenaica (L.) Bourg.

Rodzina: Apiaceae – selerowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Dwuletnia roślina wysokości do 100 cm. Łodyga bruzdkowana, lekko owłosiona. Liście podłużne, podwójnie pierzasto złożone. Kwiaty białe, zebrane w liczne, niewielkie baldachy. Kwitnie od lipca do września. Rozmnaża się przez nasiona (Szafer i in. 1986).

Siedlisko

Na Lubelszczyźnie gatunek spotykany w murawach kserotermicznych na podłożu wapiennym, lessowym lub piaszczystym. Czasami wnika w zbiorowiska wtórne – przydroża, nieużytki, nasypy kolejowe.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek o zasięgu euroazjatyckim, szeroko rozpowszechniony (Cwener, Sudnik-Wójcikowska 2012).

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek spotykany głównie w południowej części kraju – najliczniej na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej i Wyżynie Śląskiej. W województwie lubelskim gatunek bardzo rzadki. Najwięcej stanowisk występuje w przełomie Wieprza między Izbicą a Krasnymstawem na Wyżynie Lubelskiej.

 

Liczebność populacji

Miejscami tworzy duże płaty liczące tysiące osobników.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Stanowiskom zagraża zaorywanie nieużytków oraz opanowywanie siedlisk przez gatunki inwazyjne i ekspansywne, jak nawłoć kanadyjska Solidago canadensis czy trzcinnik piaskowy Calamagrostis epigejos.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacje ustne od:

Anna Cwener

 

Dane publikowane

Cwener A., Sudnik-Wójcikowska B. 2012. Flora Polski: Rośliny kserotermiczne. Multico Oficyna Wydawnicza.

Szafer W., Kulczyński S., Pawłowski B. 1986. Rośliny Polskie. PWN, Warszawa.