
Nazwa polska: kłoć wiechowata
Nazwa łacińska: Cladium mariscus (L.) Pohl
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: NT
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Siedlisko
Na Lubelszczyźnie gatunek głównie szuwarowy, związany z zarastającymi jeziorami w obniżeniach krasowych. Rzadziej występuje w płatach w obrębie łąk trzęślicowych i młak niskoturzycowych.
Rozmieszczenie geograficzne
Gatunek suboceaniczny (Karcz 2012).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
W Polsce gatunek spotykany głównie w północnej części kraju. W woj. lubelskim znany z torfowisk północno-wschodniej części regionu, w tym na terenie Poleskiego Parku Narodowego. Wyjątkowo trafia się na Zamojszczyźnie w dolinach rzek Sieniocha i Szyszła.
Liczebność populacji
Najobfitsze populacje z okolic Chełma czy Poleskiego Parku Narodowego liczą wiele tysięcy osobników. Najmniejsze zajmują powierzchnię zaledwie kilku arów.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Obfite populacje gatunku zabezpieczają rezerwaty przyrody, np. “Brzeźno”, “Roskosz”, “Bagno Serebryskie” czy Poleski Park Narodowy. Gatunkowi zagraża obniżanie się lustra wody skutkujące zanikiem zbiorowisk szuwarowych oraz sukcesja zarośli i zadrzewień.
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Wiaczesław Michalczuk
Alicja Buczek
Dane publikowane
Karcz G. 2012. Osadotwórcza rola kłoci wiechowatej (L.) Pohl. w jeziorach i torfowiskach przy wschodniej granicy jej europejskiego zasięgu. Rozprawa doktorska wykonana w Zakładzie Biogeografii i Paleoekologii pod kierunkiem prof. UAM dr hab. Krystyny Mileckiej. Poznań.