Nazwa polska: leniec bezpodkwiatkowy
Nazwa łacińska: Thesium ebracteatum Hayne
Rodzina: Santalaceae – sandałowcowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Kategoria zagrożenia w Europie: LC
Dyrektywa siedliskowa (jeśli, to który załącznik): tak, załącznik II
Konwencja berneńska: tak
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Siedlisko
Roślina występuje na siedliskach umiarkowanie zacienionych, na glebach średnio żyznych, a niekiedy świeżych o odczynie zbliżonym do obojętnego. Najczęściej na skrajach zbiorowisk leśnych.
Rozmieszczenie geograficzne
Występuje we wschodniej i środkowej Europie. Jego zasięg ciągnie się od Austrii i północnych Niemiec po Ural oraz od Estonii po Rumunię i środkowa Ukrainę.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
W Polsce leniec bezpodkwiatkowy notowany był na przeważającej części niżu. Obecnie, większość stanowisk uznana jest za historyczne. Rozmieszczenie tego gatunku nie jest do końca zweryfikowane, odkrywane są jego nowe siedliska, a wiele z dotychczas notowanych wymaga potwierdzenia. Jego stanowiska podawane są obecnie z terenu Poleskiego Parku Narodowego.
Liczebność populacji
Przepraszamy, trwa aktualizacja informacji.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Roślina objęta jest w Polsce ścisła ochrona gatunkową. W wielu rejonach zanika, a na zachodzie kraju wyginą zupełnie. Zagrożeniem są prowadzone powszechne procesy regeneracji zbiorowisk leśnych, po zaprzestaniu tradycyjnych form użytkowania, a także sukcesja wtórna, która prowadzi do zwiększenia żyzności gleby. Leniec bezpodkwiatkowy wymaga ochrony czynnej polegającej na utrzymaniu widnych skrajów lasów i szerokich poboczy dróg leśnych.
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków