Nazwa polska: lulecznica kraińska
Nazwa łacińska: Scopolia carniolica Jacq.
Rodzina: Solanaceae – psiankowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Bylina kłączowa wysokości 30-60 cm. Łodyga widlasto rozgałęziona u góry z dużymi jajowatymi liśćmi długości do 18 cm. Kwiaty dzwonkowate, wyrastające pojedynczo w kątach liści. Korona z zewnątrz czerwonobrunatna, wewnątrz żółtozielonawa. Kwitnienie w kwietniu i maju (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie gatunek związany z lasami nawiązującymi składem gatunkowym do buczyny karpackiej Dentario glandulosae-Fagetum. Rośnie na zboczach wzgórz lub na krawędziach wąwozów w miejscach wilgotnych, na glebach próchnicznych bogatych w węglan wapnia.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek górski, spotykany we wschodnich Alpach, Karpatach, górach Półwyspu Bałkańskiego i na Kaukazie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek spotykany niemal wyłącznie w Karpatach Wschodnich (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). W województwie lubelskim obserwowany sporadycznie w siedliskach antropogenicznych – przeważnie przy opuszczonych gospodarstwach. Po 2000 roku odnotowano stanowiska w okolicach Hrebennego i Huty Lubyckiej na Roztoczu Południowym oraz w Mikulinie na Grzędzie Sokalskiej i w Targowisku na Roztoczu Zachodnim.
Liczebność populacji Populacje liczą od kilkunastu do kilkudziesięciu osobników.
Zagrożenia i wskazania ochronne Populacje lulecznicy nie wydają się obecnie zagrożone. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Wiaczesław Michalczuk
Piotr Hałucha
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
