nadwodnik naprzeciwlistny

Fot. Wiaczesław Michalczuk

Nazwa polska: nadwodnik naprzeciwlistny

Nazwa łacińska: Elatine hydropiper L. em. OEDER

Rodzina: Elatinaceae – nadwodnikowate

 

Status i ochrona prawna:

Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR

Kategoria zagrożenia w Polsce: EN

Ochrona prawna: częściowa ochrona gatunkowa

Rys. Marta Sapko

Morfologia i biologia

Niewielka roślina roczna, o silnie rozgałęzionej łodydze. Liście Naprzeciwległe, eliptycznie do 1 cm długie, na ogonkach liściowych trzykrotnie dłuższych od blaszki liściowej. U formy podwodnej, międzywęźla są wydłużone, liście wąskie i długie. Kwiaty czterokrotne, różowe,  o płatkach korony podobnej długości co działki kielicha, siedzące w kątach liści. Kwitną od czerwca do września. Owocem jest wielonasienna torebka. Nasiona drobne, podkowiasto zgięte, o nierównych ramionach.

Roślina kiełkuje z nasion latem lub wczesną jesienią, jej cykl życiowy trwa od dwóch do trzech miesięcy.

Siedlisko

Nadwodnik naprzeciwlistny rośnie w zbiorowiskach namuliskowych, na brzegach rzek, jezior, osuszanych stawów rybnych lub małych śródpolnych zagłębień i oczek wodnych.

 

Rozmieszczenie geograficzne

Gatunek euro syberyjski.

 

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce gatunek podawany z zachodniej części kraju, głównie z Pojezierza Zachodniopomorskiego i szeroko ujętego Śląska oraz z Lubelszczyzny z Pojezierza Łęczyńsko-Włodawskiego (z jezior: Czarnego, Piaseczna, Sosnowickiego, Kunowa, z Kaniwoli).

Obecnie jedyne znane stanowisko na Lubelszczyźnie to stawy w miejscowości Zimne.

 

Liczebność populacji

Na jedynym znanym na Lubelszczyźnie stanowisku populacja jest dość liczna.

 

Zagrożenia i wskazania ochronne

 Zagrożeniem jest zmiana sposobu użytkowania stawów.

Opracował: Wiaczesław Michalczuk

 

Źródła informacji

Informacja ustna od:

Wiaczesław Michalczuk

Dane publikowane:

Popiela A., Łysko A., Startek B, Rosadziński S. 2014. Elatine hydropiper L. em. OEDER nadwodnik naprzeciwlistny, w: Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona księga roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe, IOP PAN Kraków,  s.  335-337

Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ