obuwik pospolity

Siedlisko

Obuwik pospolity występuje zawsze na glebach bogatych w węglan wapnia. Rośnie w widnych lasach: grądach, buczynach, świetlistych dąbrowach, a nawet w borach mieszanych oraz zaroślach, często z jałowcem pospolitym, i murawach kserotermicznych. 

Rozmieszczenie geograficzne 

Gatunek ten spotykany jest od środkowej Europy po centralną i wschodnią Azję. Występuje też w Ameryce Północnej. Reprezentuje cyrkumborealny element geograficzny (Zając, Zając 2009).

Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie

W Polsce stanowiska obuwika zlokalizowane są w pasie Pojezierzy Bałtyckich na północy oraz w na południu w pasie Wyżyn, w Karpatach i Sudetach. W środkowej części kraju jest spotykany rzadko na pojedynczych stanowiskach. Na Lubelszczyźnie występuje przede wszystkim na Wyżynie Lubelskiej z Roztoczem i na Polesiu Wołyńskim.  

Liczebność populacji 

Liczebność populacji obuwika na stanowiskach zlokalizowanych na Lubelszczyźnie waha się kilku do kilkuset osobników. Są stanowiska, gdzie obuwik występuje obficie, jednak na przestrzeni ostatnich 50-60 lat zmniejszyła się liczba stanowisk, a na poszczególnych stanowiskach zmniejsza się także zasobność populacji. 

Zagrożenia i wskazania ochronne

Obuwik pospolity z powodu efektownych kwiatów bywa zrywany, a całe rośliny wykopywane do ogródków. W miejscach występowania zanika z powodu pogarszających się warunków świetlnych, w zacienieniu osobniki wyrastają najczęściej pojedynczo nie tworząc kęp, nie kwitną i nie wydają nasion. W ostatnich latach obuwikowi szkodzą długotrwałe susze, szczególnie dotkliwe w okresie wiosennego wzrostu roślin w kwietniu i w maju. W celu zachowania gatunku, w miejscach jego występowania potrzebne są zabiegi ochrony czynnej poprawiające warunki świetlne.