Nazwa polska: zimoziół północny
Nazwa łacińska: Linnaea borealis L.
Rodzina: Caprifoliaceae – przewiertniowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: VU
Ochrona prawna: ochrona ścisła
 |
Morfologia i biologia Roślina wysokości do 15 cm, tworząca darnie zbudowane z nitkowatych, pełzających pędów długości do 1 m. Pędy kwiatowe wzniesione, lekko owłosione. Liście okrągławe bądź jajowate, długości do 15 mm. Kwiaty podwójne lub pojedyncze, zwisające. Korona bladoróżowa do białej, dzwonkowata, długości do 10 mm. Kwitnienie od maja do czerwca. Nasiona drobne. W polskich warunkach gatunek rozmnaża się głównie wegetatywnie (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006). |
|
Siedlisko Na Lubelszczyźnie stanowiska zimoziołu podawano przede wszystkim z mszystych borów sosnowych, często z dużym udziałem jodły.
Rozmieszczenie geograficzne Roślina o zasięgu cyrkumborealnym (Piękoś-Mirkowa, Mirek 2006).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce gatunek rozpowszechniony na terenie całego kraju, choć ku południowi wyraźnie rzadszy. Na Lubelszczyźnie większości stanowisk z północnej części województwa nie udało się do dziś potwierdzić. Obecnie gatunek utrzymuje się na Roztoczu Środkowym w okolicach Panasówki, Zwierzyńca i Ulowa.
Liczebność populacji Najbogatsze populacje obejmują płaty o powierzchni do 10 arów.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunek zanikający w woj. lubelskim. Kilka populacji objętych jest ochroną w Roztoczańskim Parku Narodowym. Pozostałe stanowiska również zasługują na ochronę. Gatunkowi zagrażają zmiany w składzie drzewostanów. Małe populacje mogą łatwo ulec zniszczeniu w wyniku prac leśnych. |
 |
Źródła informacji
Informacje ustne od:
Bogusław Radliński
Dane publikowane
Piękoś-Mirkowa H., Mirek Z. 2006. Flora Polski. Rośliny Chronione. Multico Oficyna Wydawnicza. Warszawa.
