Nazwa polska: przygiełka brunatna
Nazwa łacińska: Rhynchospora fusca (L.) W. T. AITON
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: ochrona ścisła
Morfologia i biologia
Bylina wysokości do 35 cm z długimi rozłogami. Często tworzy skupienia, zajmujące powierzchnię kilku metrów kwadratowych. Pędy zakończone główkowatymi, wydłużonymi kwiatostanami. Podsadki dłuższe od kwiatostanów. Przysadki żółtobrunatne. Kwitnienie w lipcu i sierpniu, najintensywniej przy dużej wilgotności podłoża (Herbichowa i in. 2014).
Rys. Marta Sapko
|
Siedlisko Roślina spotykana w wilgotnych obniżeniach śródwydmowych oraz na torfowiskach przejściowych i brzegach jezior (Herbichowa i in. 2014). Jest gatunkiem charakterystycznym mezotroficznych torfowisk z przygiełkami zwłaszcza Rhynchosporetum albae.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek o amfiatlantyckim typie zasięgu. W Europie spotykany głównie w północno – zachodniej części regionu. Poza tym w rozproszeniu w Ameryce Północnej (Herbichowa i in. 2014).
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce roślina znana z nielicznych stanowisk zlokalizowanych głównie w północnej i południowo-zachodniej części kraju oraz na Wyżynie Śląskiej i w Kotlinie Sandomierskiej (Herbichowa i in. 2014). W woj. lubelskim po 2000 roku gatunek obserwowano jedynie na 1 stanowisku w rezerwacie przyrody “Obary” koło Biłgoraja.
Liczebność populacji Na stanowisku obserwowano kilka-kilkanaście osobników przygiełki brunatnej.
Zagrożenia i wskazania ochronne Gatunkowi zagraża przesuszenie siedliska oraz wkraczanie gatunków drzewiastych na torfowisko. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane:
Herbichowa M., Rosadziński S. 2014. Przygiełka brunatna Rhynchospora fusca (W:) Kaźmierczakowa R., Zarzycki K., Mirek Z. (red.) Polska Czerwona Księga Roślin. Paprotniki i rośliny kwiatowe. Kraków, s. 686-689.
