Nazwa polska: przytulia trójrożna
Nazwa łacińska: Galium tricornutum DANDY (Galium tricorne STOKES)
Rodzina: Rubiaceae – marzankowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: CR
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
Ochrona prawna: nie
 |
Morfologia i biologia Roślina roczna (terofit), 20-40 cm wysoka, o łodydze wspinającej się, z wyraźnymi jasnymi krawędziami pokrytymi skierowanymi w dół szczecinkami. Liście 6-8 w okółkach, 2-3 cm długie, 0,8-0,8 cm szerokie, równowąsko lancetowate, zwężone ku na sadzie, na szczycie zakończone ostrym, przeźroczystym kończykiem, na brzegu i na nerwie głównym na spodniej strony blaszki ostre szczecinki skierowane do nasady liścia. Kwiatostany przeważnie 3-kwiatkowe, wyrastające z kątów liści, krótsze od nich. Szypułki grube, 4-kanciaste, pokryte szczecinkami, po przekwitnieniu łukowato wygięte ku dołowi. Korona 1,5-2,5 mm, biała, płatki ostro zakończone. Rozłupki duże, ok. 2 mm średnicy, ciemnobrązowe brodawkowate. Kwitnie od czerwca do sierpnia. |
Siedlisko
Rośnie na polach i miejscach ruderalnych na podłożu wapiennym.
Rozmieszczenie geograficzne
Archeofit pochodzący z południowej Europy i południowo-zachodniej Azji.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie
Występuje dość często w pasie wyżyn oraz rzadziej na Nizinach Śląskich. Na Lubelszczyźnie podawana z licznych stanowisk na terenie Wyżyn Lubelskiej i Wołyńskiej. Potwierdzona w okolicach Żmudzi.
Liczebność populacji
Populacja nieliczna.
Zagrożenia i wskazania ochronne
Zagrożeniem jest chemizacja rolnictwa i stosowanie w uprawach herbicydów.
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Dane publikowane:
Atlas rozmieszczenia roślin naczyniowych w Polsce, A. Zając (red.) i inni, Kraków: Pracownia Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2001
Flora Polska. Rośliny naczyniowe Polski i ziem ościennych. Tom I – IV, opracowanie zbiorowe, Kraków, Akademia Umiejętności w Krakowie
