Nazwa polska: turzyca Hosta
Nazwa łacińska: Carex hostiana DC.
Rodzina: Cyperaceae – ciborowate, turzycowate
Status i ochrona prawna:
Kategoria zagrożenia na Lubelszczyźnie: VU
Kategoria zagrożenia w Polsce: EN
 |
Morfologia i biologia Luźnokępkowa bylina z krótkimi rozłogami, o łodygach dorastających do 50 cm wysokości. Liście o połowę krótsze od łodygi, płaskie, do 0,5 cm szerokie. Kłos szczytowy męski, na szypułce, poniżej 1-3 kłoski żeńskie, owalne do 2 cm długie, oddalone od siebie. Dolne podsadki z charakterystyczną długą pochwą, wzniesione, krótsze od kwiatostanu. Przysadki brązowe z jasnym nerwem środkowym i obrzeżeniem. Pęcherzyki żółtozielone, kuliste, nagle zwężające się w wyraźnie dwuzębny dzióbek. |
|
Siedlisko Turzyca Hosta rośnie na torfowiskach niskich i łąkach bogatych w węglan wapnia. Jest gatunkiem charakterystycznym rzędu Caricetalia davallianae.
Rozmieszczenie geograficzne Gatunek środkowoeuropejski, występuje od Francji po Ukrainę.
Występowanie w Polsce i na Lubelszczyźnie W Polsce występuje rzadko, na Wyżynach Śląskiej, Małopolskiej, Lubelskiej i Wołyńskiej. Na Lubelszczyźnie spotykana na torfowiskach chełmskich oraz w dolinach Sieniochy i Szyszły.
Liczebność populacji Na znanych stanowiskach występuje dość licznie współtworząc zbiorowiska eutroficznych młak niskoturzycowych.
Zagrożenia i wskazania ochronne Turzycy Hosta zagraża zanikanie jej siedlisk: zmiany stosunków wodnych, głównie osuszanie torfowisk oraz zaniechanie użytkowania, co powoduje ich zarastanie przez gatunki bardziej ekspansywne tj. trzcina pospolita czy wierzby. W celu zachowania gatunku konieczne jest utrzymanie właściwych stosunków wodnych oraz ekstensywne użytkowanie torfowisk. |
 |
Źródła informacji
Informacja ustna od:
Wiaczesław Michalczuk
Dane publikowane
Zając M., Zając A. 2009. Elementy geograficzne rodzimej flory Polski – The geographical elements of native flora of Poland. Nakładem Pracowni Chorologii Komputerowej Instytutu Botaniki UJ
